118 - Le mérite de la sourate Al-Fâtihah

Sa‘īd ibn al-MuꜤallā narrated:  1. I was praying in the mosque when God’s Messenger (peace be upon him) called me, but I did not answer him.  2. I said: ‘Messenger of God, I was praying’.  3. He said: ‘Has God not said: “Believers, respond to the call of God and the Messenger when he calls you to that which will give you life?”’ (8: 24)  4. He then said to me: ‘Before you leave the mosque, I shall teach you a surah, which is the greatest surah in the Qur’an’.  5. He then took me by the hand. When he was about to go out, I said to him: ‘Have you not said: I shall teach you a surah, which is the greatest surah in the Qur’an’.  6. He said: ‘Praise be to God, the Lord of all the worlds (1: 2) It is the seven oft-repeated verses and the sublime Qur’an I have been given’.

Abou Sa’îd ibn al -Mou’allâ, dont Allah est satisfait, rapporte : 1- Je priais dans la mosquée quand le Messager d’Allah m’ appela, mais je ne lui répondis pas. 2- Je lui dis : « Ô Messager d’Allah, j’étais en prière ». 3- Il me répondit : « Allah n’a -t-il pas dit : gRépondez à Allah et au Messager lorsqu’ il vous appelle à ce qui vous donne la (vraie) vieg[Sourate Al-Ane’ fâl : 24] ? ». 4- Ensuite, il me dit : « Je vais certes t’enseigner la sourate qui est la plus éminente des sourates du Coran avant que tu ne sortes de la mosquée ». 5- Puis il me prit la main et lorsqu’il voulut sortir, je lui dis : « N’as -tu pas dit : Je vais certes t’enseignerla sourate qui est la plus éminente des sourates du Coran ? ». 6- Il me récita : « gLouange à Allah, Seigneur de l’ universg [Sourate Al-Fâtiha : 2]. Ce sont les sept versets que l’on répète(as-sab’a al-mathânî) et l’éminent Coran qui m’a été donné».

Dari Abu Sa’id bin Al-Mu’alla , beliau berkata, 1. “Suatu ketika aku shalat di masjid, lalu Rasulullah ﷺ memanggilku dan aku tidak menjawab. 2. Kemudian aku katakan, ‘Wahai Rasulullah, tadi aku sedang shalat, 3. Rasulullah bersabda, ‘Bukankah Allah berfirman, Wahai orang-orang yang beriman! Penuhilah seruan Allah dan Rasul apabila dia menyerumu kepada sesuatu yang memberi kehidupan kepadamu. (QS. Al-Anfál: 24) 4. Kemudian Rasulullah bersabda, ‘Aku akan mengajarkan kepadamu surah yang paling agung dalam Al-Qur`an, sebelum engkau keluar dari masjid.’ 5. Kemudian beliau memegang tanganku. Ketika beliau akan keluar, aku katakan, ‘Bukankah engkau tadi mengatakan akan mengajarkan surah yang paling agung dalam Al-Qur`an?’ 6. Rasulullah bersabda, ‘Alhamdu lilláhi Rabbil ‘Álamín. (QS. Al-Fátiñah: 2). Surah tersebut adalah As-Sab’u Al-Maÿání (tujuh ayat yang berulang-ulang). Dan ia adalah Al-Qur`an Al-‘AÈím yang diberikan kepadaku.’” 

Kutoka kwa Abu Said bin Al-Mu’alla, Mwenyezi Mungu amuwiye Radhi amesema: 1- Nilikuwa nikiswali msikitini, akaniita Mtume wa Mwenyezi Mungu Rehma na Amani zimshukie lakini sikumjibu. 2- Nikasema: Ewe Mtume wa Mwenyezi Mungu, nilikuwa naswali. 3- Akasema Mtume: “Je, Mwenyezi Mungu hakusema: Muitikieni Mwenyezi Mungu na Mtume anapokuiteni kwenye yale yanayokuhuisheni” [Al-Anfal: 24]. 4- Kisha akaniambia: “Nitakufundisha Sura, ambayo ni Sura kubwa kabisa katika Qur’ani, kabla hujatoka msikitini.” 5- Kisha akanishika mkono, na alipotaka kutoka, nilimwambia: “Je, hukusema: Nitakufundisha Sura, ambayo ni Sura kubwa kabisa katika Qur’ani” 6- Akasema: “Sifa zote njema ni za Mwenyezi Mungu, Mola Mlezi wa walimwengu wote” [Al-Fatihah: 2], ambazo ni Aya saba zinazorudiwa, na Qur’ani kubwa Tukufu niliyopewa”.