عَن مُعاذِ بنِ جبلٍ رضى الله عنه قال:كنتُ رَدِيفَ النبيِّ ﷺ على حمارٍ، فقال: «يا معاذُ!، أتدري ما حقُّ اللهِ على العبادِ؟ وما حقُّ العبادِ على اللهِ؟» قلتُ: اللهُ ورسولُه أعلمُ. قال: «فإنَّ حقَّ الله على العبادِ أن يعبدوه ولا يُشركوا به شيئًا.وحقَّ العباد على الله أن لا يُعذِّب مَن لا يُشرك به شيئًا».قلتُ: يا رسول الله، أفلا أُبشِّر الناس؟ قال: «لا تُبَشِّرْهم فيتَّكلوا» متفق عليه.
عَن مُعاذِ بنِ جبلٍ رضى الله عنه قال:كنتُ رَدِيفَ النبيِّ ﷺ على حمارٍ، فقال: «يا معاذُ!، أتدري ما حقُّ اللهِ على العبادِ؟ وما حقُّ العبادِ على اللهِ؟» قلتُ: اللهُ ورسولُه أعلمُ. قال: «فإنَّ حقَّ الله على العبادِ أن يعبدوه ولا يُشركوا به شيئًا.وحقَّ العباد على الله أن لا يُعذِّب مَن لا يُشرك به شيئًا».قلتُ: يا رسول الله، أفلا أُبشِّر الناس؟ قال: «لا تُبَشِّرْهم فيتَّكلوا» متفق عليه.
Mu‘ādh ibn Jabal narrated: 1. I was behind the Prophet riding a donkey. 2. He said to me: “Mu‘ādh, do you know what people owe to God by right, and what right is due to them from God?” 3. I said: “God and His Messenger know best”. 4. He said: “The right people owe to God is that they must worship Him associating no partners with Him, 5. and the right due to people from God is that He shall not punish whoever does not associate partners with Him”. 6. I said: “Messenger of God, may I tell people so that they will rejoice”. He said: “Do not tell them, for then they will slacken”.
Mo‘adh ibn Jabal, dont Allah est satisfait, rapporte: 1.J’étais montéen croupe derrière le Prophète ﷺ sur le même âne 2.et il me dit : « Ô Mo‘adh ! Sais-tu quel est le droit d‘Allah sur les serviteurs et le droit des serviteurs sur Allah ? ». 3.Je répondis : Allah et Son Messager savent mieux. 4.Il dit : « Le droit d‘Allah sur les serviteurs est qu’ils L’adorent et qu’ils ne Lui associent rien, 5.et le droit des serviteurs sur Allah est qu’Il ne supplicie pas celui qui ne Lui associe rien ». 6. Je lui demandai : Ô Messager d’Allah, dois -je annoncer cette bonne nouvelle aux gens ? Il me répondit : « Ne la leur annonce pas, car ils risqueraient de ne s’en remettre qu’à ça. »
Dari Muaz bin Jabal رضي الله عنه, dari Nabi ﷺ, beliau menuturkan1. “Suatu saat, aku dibonceng Nabi ﷺ di atas seekor keledai. 2.Beliau bersabda, ‘Wahai Muaz, tahukah engkau hak Allah atas para hamba, dan hak hamba atas Allah?’3.Aku menjawab, ‘Allah dan Rasul-Nya lebih tahu. 4.’Beliau bersabda, ‘Hak Allah atas para hamba adalah menyembah-Nya dan tidak menyekutukan-Nya dengan sesuatu pun.’ 5.Dan hak hamba atas Allah adalah untuk tidak mengazab siapa pun yang tidak menyekutukan-Nya dengan sesuatu pAku berkata, ‘Wahai Rasulullah, apakah boleh 6.aku sampaikan kabar gembira ini kepada manusia?’ Rasulullah bersabda, ‘Jangan kamu sampaikan, agar mereka tidak bersandar pada hadis ini (dan tidak mau beramal saleh).’”
Kutoka kwa Mua’dh ibn Jabal (r.a) amesema:1. Nilikuwa nimepanda nyuma ya Mtume (s.a.w) katika mnyama. 2. Akasema Mtume (s.a.w): “ewe Mua’dh! Je, wajuwa ni ipi haki ya Mwenyezi Mungu kwa waja wake? na ni ipi haki ya waja kwa Mwenyezi Mungu”? 3.Nikasema: Mwenyezi Mungu na Mtume wake ndio wajuzi zaidi juu ya hilo. 4.Akasema Mtume (s.a.w): “hakika haki ya Mwenyezi Mungu juu ya waja wake ni kumuabudu yeye peke yake wala wasimshirikishe na chochote 5. Na haki ya waja juu ya Mwenyezi Mungu Mtukufu ni kutomuadhibu yeyote asiemshirikisha na chochote” 6.Nikasema: Ewe Mtume wa Mwenyezi Mungu, je nisiwabashirie watu? Akasema Mtume rehma na amani ziwe juu yake: “Hapana usiwape bishara hii, kwani watakuwa wavivu”
