عَنِ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِيرٍ رضي الله عنهما، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ ﷺ: «مَثَلُ الْمُؤْمِنِينَ فِي تَوَادِّهِمْ، وَتَرَاحُمِهِمْ، وَتَعَاطُفِهِمْ، مَثَلُ الْجَسَدِ، إِذَا اشْتَكَى مِنْهُ عُضْوٌ، تَدَاعَى لَهُ سَائِرُ الْجَسَدِ بِالسَّهَرِ وَالْحُمَّى»
Kutoka kwa Nu’man ibn Bashir Mwenyezi Mungu awe radhi naye amesema:
Amesema Mtume rehma na Amani zimfikie: “Mfano wa Waumini, katika mapenzi yao, rehema, na upole, ni kama mwili mmoja Ikiwa kiungo kimoja kitapata kasoro juu yake, sehemu nyingine yote ya mwili inakabiliwa maumivu na kukesha na homa
Al-Nu’man bin Bashir bin Saad bin Tha’labah Al-Ansari, mwana wa mfalme, mwanachuoni, swahaba wa Mtume Rehma na Amani zimshukie na ni mtoto wa sahaba wake. Yeye ni miongoni mwa masahaba vijana kwa makubaliano ya wataalamu wa historia, na alikuwa mmoja wa viongozi wa Muawiyah, na alimteua kwenda mji wa Kuufa kwa muda, kisha gavana wa wilaya ya Damascus baada ya Fadala. Kisha mtawala wa Homsi ambao ni mji ulioko katikati mwa siria, hadithi zake zilitolewa na maimamu sita katika sunani zao, na hadithi zake ni chache, alikufa katika mwaka wa (64 AH) [1]
1. Rejea ufafanuzi wake katika: “Al-Tabaqat Al-Kubra” cha Ibn Saad (6/53), “Al-Isti’ab fi Ma’rifat Al-Ashab” cha Ibn Abd Al-Bar (4/1496), "'Usud Alghabati" cha Ibn Al-Atheer (4/550)
